Bu kısa okuma notunu doksanüç martında, Füsûs el Hikem'in "Âdem Kelimesindeki İlâhî Hikmet" faslına kaydetmişim. Bugün kitaplığımdan rastgele seçtiğim bu kitabı, bundan ondört yıl evvel okurken duyduğum hazzı, ne yazık bugün hissedemedim.
"Her yokluk, bir varlığa sebebtir."
"Ferdi varlığımız hâricindeki mevcut varlıkların bize karşı durumları, korkuyu getirdiği gibi, akılla oynamayı daha doğrusu hükmetmeyi becerebildiğimiz vakit, istibdat hususiyetini de kazanıyoruz. Anlık görünüşüne varlığın yine anlık tepkisi (sınırsız türde, şekilde, boyutta) varlığımızın acz ve kuvveti iki tarafında tutan gönülün işi..."
"Meleklerin şuuru yok. O halde insanın melek olma ihtimali de yok. Ancak melekten üstün olma ihtimâli mevcut. Diplerin dibine inme ihtimali de mevcut. Şuurun bu noktada elinden tutan? Sûret asl münâsebeti aksin izhârı, ışığın bilinmemesine rağmen. Işık, suret, asl? Bu izhar, ihtiyâri değil, icbâri."
"Şuur ve şiir. Şuurun bildirdiği şiir yahut şiirin doğurduğu şuur?"
0 yorum:
Yorum Gönder