Neyi yitirdin ruhum aşkları mı?
aşklar işte onlar yaşıyor madem ki ebedî
yoksa biten biz miyiz, bitenler neyimiz?
bizden aşka çıkan yollar mı?
yollarsa yitirdiğimiz nelerin içindeyiz?
aşklar işte onlar yaşıyor madem ki ebedî
yoksa biten biz miyiz, bitenler neyimiz?
bizden aşka çıkan yollar mı?
yollarsa yitirdiğimiz nelerin içindeyiz?
Doksan eylülünde yazılmış bu şiir defterime. Ebubekir Eroğlu'na ait.
Sanki bugünün teneffüs etmek zorunda kaldığımız boğucu, tiksindirici, arsızlaştırıcı, bayağılaştırıcı atmosferini bu kadar yıl evvelinden söylemiş gibi, şair Eroğlu.
Aşkın bizatihi yokolduğunu söylemek mümkün değilse de, hayatın içinde olduğunu söylemek de mümkün değil.
Evet! Yollarımızı yitirdik.
Ruhlarımızı prangalarla bağladık en değersiz kıymetlere.
Güzellik nâmına ne varsa, "az bir fiyata satıverdik" iblise.
Sonunu düşünmeden sermayesini tüketen zelil tâcirleriz hepimiz. Bir nefescik varlığı bile dünyalardan daha kıymetli şeyleri, bir hiçe değişiverdik akılsızca. Şimdi dövünmek düşüyor ancak bizlere. Dövünelim, ağlayalım, sızlayalım; feryâdımız feleğin çarkını titretsin, bulutlar elele verip inleyerek ağlasınlar halimize.
Umulur ki "Yol Sahibi", bu zelil ve bîedeb yolcuların akılsızlıklarını bağışlar.
Mahmut ÇETİN
Sanki bugünün teneffüs etmek zorunda kaldığımız boğucu, tiksindirici, arsızlaştırıcı, bayağılaştırıcı atmosferini bu kadar yıl evvelinden söylemiş gibi, şair Eroğlu.
Aşkın bizatihi yokolduğunu söylemek mümkün değilse de, hayatın içinde olduğunu söylemek de mümkün değil.
Evet! Yollarımızı yitirdik.
Ruhlarımızı prangalarla bağladık en değersiz kıymetlere.
Güzellik nâmına ne varsa, "az bir fiyata satıverdik" iblise.
Sonunu düşünmeden sermayesini tüketen zelil tâcirleriz hepimiz. Bir nefescik varlığı bile dünyalardan daha kıymetli şeyleri, bir hiçe değişiverdik akılsızca. Şimdi dövünmek düşüyor ancak bizlere. Dövünelim, ağlayalım, sızlayalım; feryâdımız feleğin çarkını titretsin, bulutlar elele verip inleyerek ağlasınlar halimize.
Umulur ki "Yol Sahibi", bu zelil ve bîedeb yolcuların akılsızlıklarını bağışlar.
Mahmut ÇETİN
10 yorum:
Söyleldiklerinize dikkat edin düşüncelere dönüşür.Düşüncelerinize kikat edin duygularınıça dönüşür.Duygularınıza dikkat edin davranışlarınıza dönüşür.Davranışlarınıza dikkat edin alışkanlıklarınıza dönüşür.Alışkanlıklarınıza dikkat edin değerlerinize dönüşür.değerlerinize dikkat edin karakterinize dönüşür.Karakterinize dikkat edin kaderinize dönüşür.(mahatma ghandi)
İyi sözün aslın bilen derdi bu söz nerden gelir.Söz aslını anlamayan sanır bu söz benden gelir.(yunus emre) Elmas nasıl yontulmadan kusursuz olmazsa insan da acı çekmeden olgunlaşmaz.(konfüçyüsy)
Günün parlak ışığında görebileceğimiz en uzak cisim güneştir.Fakat gecenin karanlığında milyonlarca kat uzakta olan yıldızları görürüz.Özel dünyanızın karardığı gelecek seferde bunu hatırlayınız.
Satılık kalpler şehrinde ruhu hala satılmamış insanlar olmasını umut ediyorum. Adam gibi adam olmaya çalışıyorum. Satılık ruhlarada icraatla nasıl olunduğunu anlatmaya çalışıyorum.Bazen bu adamcıkları gördükçe onlara karşı bir acıma hissine kapılıyorum. Adam olmayı önce kendi ruhumda başarmaya çalışıyorum. O yüzden dost seçerken bu satılık ruhlardan seçmiyorum. Çok seçici davranıyorum.Öyle olunca da gerçek dostlarımın sayısı çok az.Onların kıymetini bilmeye çalışıyorum. Bazen insanlara karşı çok güvensizlik hissediyorum. Bu yazınız benim dünkü yaşadığım duygularıma da en iyi tercüman oldu.Dost görünüpte arkadan dolap çevirenleri de Rabbime havale ediyorum.Ben yine de onlara da adam gibi davranmaya devam edeceğim.Umutlu ve mutlu yarınlara
Bazen diyorum ki ıssız bir ada olsa oraya gitsem çirkef insancıklardan uzakta birazcık ruhumu dinlendirebilsem yalnız rabbim ve ben olsam rabbimi düşünüp feyiz alabilsem buna o kadar ihtiyacım var ki ruhlar sevdiklerinin acılarını hissederlermiş rabbimden dayanma gücü istiyorum.Bazen hep üst üste geliyor sıkıntılar o zamam ruhum daralıyor bu ruhumu daraltanları da rabbime havale ediyorum. Galiba rabbim beni bu adam olma konusunda sınıyor. yorum yazdıktan hemen sonra beni bu konuda imtihan etti. Rabbimden dayanma gücü istedim. Galiba böyle böyle adamcık olmaktan çıkıp adam olacağız. Nedense çevremizde hep kıyafetler var içinde ise ne yazıkki adam değil şeytanın hizmetçileri var. Ama her zamam zorluklar beni yıldırmayacak. Çünkü ben rabbimin dostlarına dost olmaya çalışıyorum. Arada bu gül bahçesinde dolaşırken elimize de dikenler batabiliyor. Sizin yazılarınız benim ruhumun derinliklerine tercüman olduğunu düşünüyorum.Yazı ve şiirlerinizi okudukça huzur buluyorum. bizi bundan mahrum etmeyin. Daha çok yazı ve şiir temennisiyle mutlu ve umutlu yarınlara Her zaman hak batıla mağlub olmuştur. Bizler gibi mücahitler oldukça da bu böyle devam edecektir. Ömrümüzü bu yola adayalım. Bu yolda şehitlik mertebesine ulaşmak ümidiyle. Hoşca ve sağlıkla kalın.
Yakamoz'a,
Söylediklerim kaderimdir...
Kaderim de sertâcımdır...
Sızlanma yahut şikâyet değil tüm bunlar, sade bir âh'dır, ki, mânâsı bilene mâlûmdur...
Yorumunuz için teşekkürler...
Buse için,
Şairler biraz tuhaftır. Mazur görmek lazım onları.
Çünkü, duyargaları çoğunlukla farklı frekanslara ayarlıdır ve bu onları çoğu zaman da yalnız kılar kalabalıklar içinde...
Yorumunuz için teşekkürler.
Yıldız'a,
Evet, haklısınız.
Geceler, şairleri emziren velûd bir anneye benzer. Şefkatli kollarıyla sarıp sarmalar onları.
Yorumunuz için teşekkürler.
Deniz'e,
Umudunuza ben de ortağım. Muhakkak vardır yürek insanları. Öyle olmasa, bu dünyanın tavanı çökerdi o yoklukta...
Herhalde sabır insanın en kıymetli hazinelerinden biri olsa gerek. Hele bu zamanda. Hazinenize sahip çıkın diyeyim.
Yorumunuz için teşekkürler.
Güneş'e,
"Ama her zamam zorluklar beni yıldırmayacak." diyorsunuz. Zorluklar yıldırmıyor insanı bence. Zorluklar biler insanı. Sabırla beraber olunca, iyiliğe biler, sabır olmayınca da, hüsrana sürükleyebilir.
Elinden tutabileceğiniz birileri olmalı. Bulun böyle birini, tutun elinden. Sade yüreği olsun, başka bir şeyi olmasın, kâfi.
Yazı ve şiirlerimin size huzur verdiğini söylüyorsunuz.
Doğrusunu isterseniz, ben bunu hiç ummuyordum. Yani, bu sayfaların birisinin huzurunu temin etmesi, benim muhayilemden epeyce uzak bir düşünce idi.
Ama görüyorum ki, böyle bir fayda temin etmiş sizin için, o halde daha dikkatli ve daha özenli yazmak zorundayım artık.
Mesuliyetin ağırlığı, ilk şiirimin bir dergide yayınlanmasının ardından bende fazlasıyla korku halinin meydana gelmesine sebeb olmuştu. Sade kendi bildiğim kelimelerin, dizelerin, bir kağıt üzerinde başkalarının da bilgi dairesine girmesi bana kaldırılması pek zor bir sıklet gibi gelmişti.
Bu blog için de aynı his bir süre üzerimde kendini hissettirdi. Ancak, artık bunun benim bir seçimim olmadığını kabul ediyorum.
Yorumunuz için teşekkürler.
Yorum Gönder