AYN ŞİN KAF

hangi dar geçitte bıraktın aşkını
soyunur gibi karanlık geceden
dürülürken düşler kucağında sükûtun

neden sitemle yoğrulu sözlerin
kırık bir güz sabahı
doğumunla hüzne bulanıklığın için

nasıl över tutulmalarına karşın dudağın
en donuk hislerini ayırarak
bakakalırlılığını sevdiğinin

ne varsa biriktirdiğin kaslarında gerip
uçması gibi kuşların ıslak havada
hepten uzak kederlere uzanır öpmen

kim dokunsa teninden suskunluk akar
acı diye bildiği herşey insanların
sende hergün yenilenen isimlerle belirir

irileşirsin
soluğunun ateşiyle
yedi kat semayı
yakarsın

taşların çığlıklarını duyan yalnız sen
denizin köpük köpük cinnetini
kupkuru dudaklarından alan
gümüş göğsünde güneşler saklayan
bir zerrede fezayı yakan
yine sensin


Mahmut ÇETİN
'92 Ankara