ELİMDE GÜL YAZISI SAÇLARIMDA KAR

ellerim cebimde
kırık dökük bir şiir dilimde
geçiyorum kıyısından tüm mahremiyetlerin

yüzüme vurup duran
yalnızlığın bütün dehlizlerinde
beni izleyen gölgenin
karanlık
öpüşleri

soyunmuş aya karşı
öç peşinde durmuş
şehrin yaşlı kalbi
şerle tütsülenmiş bakirelerin
günahlarını
dökmekte kıyısından
en yakın sahile

tastamam
kurşun döktüm
kırk kere
ve bir kere

alev alev sözler yuttum
her gece bir dikişte

saat
gülü mavi geçe
yıldızlara baktım
cinleri yaktım
dilek tutmadım
mum yakmadım
yalnız adınla
adınla avunup
inleyip durdum
boğdurmadım ite çakala
sası zamanlara
ınnin nefesinden
haset gözlerinden
tozdan dumandan
kondurmadım zerre miskal
sana

kaybolmuş aşklardan
kırpıntı akıllardan
sapsarı güneşin
ayrılık batışından
çaresiz haykırışlar
aksederken göklere

harf harf ilmikleyip
her kelimeyi
kokuladım
ve sonra
söyledim sana

şimdi
gel
beni
okşa
beni
en güzel
ismimle
çağır beni

elimde gül yazısı
saçlarımda kar
en kavî ışığınla
sevdiğim
sar
beni sar...



Mahmut ÇETİN
23.03.90 Ankara