YÂR OLUR

iftirâkınla harâb gönül
işitse ismini zâr olur
tuhaf görme halimi
neye dokunsam hâr olur

çünkü âteş-i sûzândır cismim
serâpâ sevgili
bir katrem bahre düşse
emin ol buhâr olur

görmesin gözler seni
gezme böyle işvekâr
çok karar alırsın
bu da bana âr olur

bir bilse içimde ah
kopan tufanları
bu garibe acır da
öfken bile yâr olur

düşmüşüm aşkına bir kere
bilirim yoktur çare
bu sebebten bana
onulmaz dertler hemrâh olur

bilsem ki cânımın ateşi
yakmaz nâzenin tenini
her an ardınsıra gezen
perişan rüzgâr olur

dem a dem ey sevgili
ismin leblerimle oynaş
deme ey sevgili
eller duyar da kâl olur

bir sen varsın dîlimde
hep sen varsın dilimde
başka her câna
dîl-cânım lâl olur

fehmetse şaşkın aklım
tarifsiz kederini gönlümün
o vakit saçını yolup
cinnete râm olur

vuslat baharı arzusuyla
eridi ömrümün baharı
iyi bil ki sevdiğim
yine son sözüm yâr olur


Mahmut ÇETİN
'92 Ankara